παραπλώζειν

Α

(κατά τον Ησύχ.) «τὸ παρὰ τὴν ὁδὸν ἵστασθαι, ἤ ἰέναι».

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + πλῴζω «πλέω, ταξιδεύω»].